A song called hold on [Eva]

Of een van je andere chars; maakt me op zich niet uit ^^ 't is meer dat ik je naam niet weet, dus heb ik er maar eva neer gezet ^^

----

Het was vroeg in de avond toen het slanke, blonde meisje de deur achter zich sloot. De duisternis was nog niet gevallen; het was wat schemerig, en aan de horizon was de zon onder aan het gaan, waarbij de lucht een warm roze oranje tint kreeg. Rose keek er even naar, waarna ze begon te lopen, door de hoofdstraat. Hier en daar waren winkeliers bezig af te sluiten. Een hekwerk werd langzaam en ratelend neergelaten voor een etalage en verderop haalde een groenteboer kratten met fruit en groente binnen.
"'n Avond!" groette de man toen Rose passeerde. Ze groette terug en liep rustig verder. Ze had haar korte jack hoog dichtgeritst en haar zachtroze sjaal stevig omgedaan. Het was nog niet zou koud dat je er twee truien bij aan kon, maar dat het af begon te koelen was meer dan duidelijk.
Ze sloeg af, een klinkerweggetje in. Het gebeurde ineens; het ene moment liep ze nog alleen, het volgende liepen twee jonge mannen aan weerszijden van haar, beiden met een capuchon over hun hoofd getrokken.
"Geef je geld," blafte de ene, sprekend met een zwaar accent. Rose hield geschrokken haar adem in.
"Ik-ik heb niets bij me," wist ze uit te brengen toen ze van de schrik bekomen was. De ander greep ruw haar bovenarm beet.
"Geef je telefoon dan," zei hij bars. Met trillende vingers reikte Rose in haar jaszak. Ze wilde haar telefoon niet afgeven, maar had geen idee wat deze twee haar zouden doen als ze weigerde.

Toevallig is m'n naam Eva xD
______

Eva was grijnzend vanuit het park vertrokken, terug naar huis. Lau had echt keihard gelachen, en hun andere vriendin lag te uitrusten in haar kist, had Laura gezegd. Eva had haar schouders opgehaald en gezegd: "Ach ja." Ze liep een aantal steegjes door. Bij het laatste steegje bleef ze staan. "Geef je telfoon dan," zei een stem. Eva zette een stap achteruit. Ze raapte al haar moed bij elkaar, slaakte een diepe zucht en liep het steegje in. Ze keek één van de mannen dreigend aan. "Had je wat?" snauwde ze. Toen staarde ze de ander aan. Ze zette een stap naar achter en keek beide dreigend aan. "Verdwijn," zei ze, kort maar krachtig. Ze gunde het blonde meisje een korte blik, maar daarna keek ze de jongens aan. Ze was misschien gemeen, maar als het om stelen ging zou ze altijd aan de goede kant staan. Ze zou tot het uiterste gaan, al kreeg ze problemen met de raad.