The darkness is surrounding me, but the sounds keep me calm. [Bryce]

Het was zo'n nacht waarbij hij voor de verandering eens alleen op straat was, en dus dook Bryce de eerste de beste bekende kroeg in. Tot zijn aangename verrassing bleek het vol bekenden te zitten. Nu was dat voor hem rond dit tijdstip niet moeilijk; bijna iedereen die veel uitging kende hem wel.
"Eeeyy, Bryce!" riep iemand.
"Ey man!" groette Bryce opgewekt terug. Hij begaf zich tussen de mensen door naar de bar, lachend en groetend.
Hij ging zitten en bestelde een biertje waarna hij zich half omdraaide.
"Hey, had jij geen huisarrest of zo?" vroeg iemand. Bryce lachte.
"Hah, nee man. Ik ga lekker mijn gang jongen," antwoordde hij luchtig. Hij nam een paar slokken en zijn blik ging naar een meisje met een zonnebril op die hij hier nog niet eerder had gezien.
"Hey, ik weet dat ik oogverblindend ben, maar die zonnebril hoeft niet hoor," grapte hij.
"Dude, zij is blind man."
"Oh. Oh, fuck, sorry, dat wist ik niet," zei Bryce meteen. Hij grijnsde schaapachtig. "Ik weet het goed gemaakt, drankje naar keuze, ik trakteer, om het goed te maken," voegde hij er met zijn gebruikelijke charisma aan toe.
"Goed bezig Casanova," grapte iemand.
"Ah, hou je bek jongen, jij weet gewoon niet wat manieren zijn," kaatste Bryce terug.
"Jij wel dan, zeker?"
"Zie je toch?" Hij richtte zijn aandacht echter weer op het blinde meisje.

"Had je het wel geweten, had je dan werkelijk een andere opmerking gemaakt?" reageerde het meisje en hoewel ze het niet zou kunnen zien, grijnsde Bryce betrapt.
"Misschien," zei hij speels.
"Ik moet zeggen dat ik zeker nog wat oogfunctie had voordat jij hier binnen kwam. Helaas is de rest afgestorven toen ik naar je kop keek. Oh maar ondanks alle schade die je me hebt aangedaan sla ik het drankje niet af."
Bryce schoot in de lach. Hij mocht dit meisje wel. Ze had in ieder geval humor.
"Ik denk dat ik dat over het hoofd heb gezien. Net als jou trouwens, Het gebeurd wel vaker dat ik wat dingen mis, maar om eerlijk toe te geven, ik geloof dat zelfs een doofstomme niet om je heen kan."
Opnieuw moest hij lachen, terwijl hij voor hen beiden een drankje bestelde. Hij schoof een naar haar toe.
"Ach, wat kan ik zeggen, ik hou van aandacht," grinnikte hij. "Hier, enjoy," voegde hij er monter aan toe.
Hij nam een slok van zijn eigen drankje.
"Hoe heet je eigenlijk?" vroeg hij toen luchtig.